پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

عواقب افشای نامه محرمانه سنگدوینی باعث ایجاد پس لرزه‌های زیادی در نظام‌های تصمیم گیری و سیاستگذاری کشور شده است. افکار عمومی حق دارند که بدانند وقتی یک نماینده (به ماجرای آقای سنگدوینی و درست یا نادرست بودن آن کاری نداریم) می‌تواند با یک نامه محرمانه تعارض منافع ایجاد نموده و موقعیت رانت بسازد، چرا نباید تحت کنترل شهروندان و رسانه قرار گیرد. دوم اینکه وقتی یک نامه محرمانه به همین راحتی از سیستم وزارت نفت به بیرون درز می‌کند، تضمین ادعای محرمانگی درآمد فروش نفت چیست؟ شفافیت اصل اول بقای حکومت‌ها و حضور موثر مردم در صحنه است. منتظر دریافت توضیحات از کلیه ذی نفعان، ذی مدخلان و مطلعین هستیم.

مجیدرضا حریری، رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین چنان با افتخار از محرمانه بودن آمار فروش نفت کشور صحبت می کنند ، توگویی شق القمری در حال رخ دادن است. هرچند توجه به محرمانگی درآمد نفتی امر خوبی است، اما همین امر مهم می تواند فسادهای زیادی را در روند بودجه ریزی سبب شود. از خود پرسیده اید که علل حجم نارضایتی ها از شرکت نفت برای چیست؟ از خود پرسیده اید که آنچه را که محرمانه می نامید چطور در شرکت نفت مورد توجه و اجرا قرار می گیرد؟ از خود پرسیده اید که بخش زیادی از مشکلات بودجه ای کشور را صرفا می توان از طریق مالیات بر مصرف اصناف با الزامی کردن صندوق فروشگاهی رفع نمود؟ فکر نمی کند زمان کنار نهادن برخی از بازی ها رسیده و کشور را باید در چارچوبی منطقی- قانونی و با حساسیت بیشتر به مسایل اجتماعی و آسیب ها و ساماندهی دقیق تر حوزه های اقتصاد و مدیریت ، اداره کرد؟

سخنگوی دولت اعلام کرده آمار دقیق فروش نفت را اعلام نمی‌کند، اما دولت و نهاد‌های دولتی سابقه طولانی در حبس آمار‌های اقتصادی دارند. از نرخ رشد اقتصادی گرفته تا آمار صادرات و واردات، همه محرمانه اند، اما سوال اینجاست که این آمار‌های محرمانه در پس پرده چه چیزی را پنهان می کنند؟